Kelly van de Wijdeven is verzorgende in opleiding op de psychogeriatrische woongroep. Na in de supermarktbranche gewerkt te hebben, maakte ze de overstap naar de zorg. Zo begon ze drie jaar geleden als leerling op het Mgr. Bekkershuis op de somatiek woongroep.
Hoe ben je in de zorg terecht gekomen?
Ik kom eigenlijk uit de supermarktbranche maar ik heb gekozen voor omscholing. Ik moest een keuze gaan maken wat ik wilde gaan doen. Ik heb gelukkig hulp gehad met de zoektocht naar een juiste baan voor mij. De uitkomst: verzorgende. Ik heb de knoop doorgehakt en ik dacht: Ik ga het gewoon proberen! Werken en een 3-jarige opleiding volgen was soms wel pittig, zeker omdat ik thuis ook een dochter heb.
Sinds begin 2022 sta ik op de woongroep psychogeriatrie Parklaan. Een hele andere wereld, maar ik vind het heel mooi om met mensen met dementie te werken. Het is heel leerzaam. Ik ben zo blij dat ik deze opleiding ben gaan volgen, want het is helemaal mijn ding. Ik kom zelf uit Wijbosch, dus dit is echt mijn thuisbasis.
Hoe ziet een werkdag er voor jou uit?
Soms zijn bewoners al wakker en sommige maak ik ze nog wakker, daarna ondersteun ik als het nodig is bij wassen en geef ik medicatie. We ondersteuner bewoners en hun familie waar nodig, en stimuleren hen om ook zelf dingen op te pakken. Op z'n tijd doen ze een spelletje, of ze gaan met de dagbesteding mee. In de tussentijd krijgen mensen familie of naasten op bezoek en maak je een praatje. Daarna maak je alles klaar voor de overdracht naar de avonddienst en zo heb je verschillende diensten. Het is gewoon ook een beetje een grapje maken af en toe, meegaan in de beleving van de bewoner.
Is het soms ook moeilijk op de pyschogeriatrische woongroep?
Ik vind het mooi om met familieleden te spreken, want het is echt lastig wanneer een geliefde dementie heeft. Bewoners kunnen soms omslaan van stemming en dan is het weer een uitdaging om te kijken hoe je daar mee omgaat. Het geeft echt voldoening als je een lekkere dag hebt gehad. Hard gewerkt én een lach bij de bewoners op het gezicht getoverd. Het is echt leuk, maar je moet wel dingen loslaten als je thuis bent, want het kan soms best pittig zijn.
Laatst heb ik het eerste overlijden gehad tijdens mijn dienst. Dat vond ik zo speciaal. Ik heb een traantje gelaten, maar samen met mijn collega hebben we dit opgepakt en met de familie mooi afgesloten. Ik heb gedaan wat ik kon doen. Op mijn leeftijd kan ik het ook makkelijker een plaatsje kan geven.
Wat vind je leuk aan werken bij Laverhof?
Dat het echt voldoening geeft. Het is hard werken, maar wel heel dankbaar werk. Het lolletje wat je met de mensen hebt en meegaat in hun belevenis: zorgen voor een lach op hun gezicht. Mijn dochter gaat hier nu ook stagelopen!
Wil je meer weten over werken als verzorgende bij Laverhof? Of heb je vragen? Neem dan contact met ons op!